W myśl art. 991 Kodeksu cywilnego, prawo do zachowku przysługuje małżonkowi, dzieciom, wnukom, rodzicom, dziadkom i innym krewnym zmarłego. Prawo to przysługuje także pasierbowi oraz adoptowanemu dziecku.
Wymienione w art. 991 Kodeksu cywilnego osoby, to tzw. krewni uprzywilejowani. Prawo do zachowku przysługuje im z mocy ustawy, niezależnie od tego, czy zmarły w testamencie je przewidywał, czy też nie.
Prawo do zachowku przysługuje także osobom, które nie zostały wymienione w art. 991 Kodeksu cywilnego, ale zmarły w testamencie im go przewidywał. Są to tzw. krewni nieuprzywilejowani. Prawo to przysługuje im tylko wtedy, gdy zmarły w testamencie takiej osobie zachowek przewidywał.
Prawo do zachowku można uzyskać także w drodze dziedziczenia ustawowego. Dziedziczenie ustawowe to taki sposób dziedziczenia, w którym to ustawa określa, kto dziedziczy majątek osoby zmarłej.
Dziedziczenie ustawowe jest możliwe wtedy, gdy zmarły nie sporządził testamentu lub gdy testament jest nieważny. W takim przypadku to ustawa określa, kto dziedziczy majątek osoby zmarłej.
Prawo do zachowku można uzyskać także w drodze dziedziczenia testamentowego. Dziedziczenie testamentowe to taki sposób dziedziczenia, w którym to osoba zmarła decyduje, kto ma dziedziczyć jego majątek.
Dziedziczenie testamentowe jest możliwe wtedy, gdy zmarły sporządził testament i był on ważny. W takim przypadku to osoba zmarła decyduje, kto ma dziedziczyć jego majątek.
Prawo do zachowku przysługuje także małżonkowi oraz dzieciom zmarłego, jeżeli zmarły pozostawał w związku małżeńskim lub był ojcem dziecka, które nie ukończyło 18. roku życia. Prawo to przysługuje także wnukom zmarłego, jeżeli zmarły był ich ojcem lub dziadkiem.
Prawo do zachowku przysługuje także rodzicom lub dziadkom zmarłego, jeżeli zmarły pozostawał w związku małżeńskim lub był ojcem dziecka, które nie ukończyło 18. roku życia. Prawo to przysługuje także wnukom zmarłego, jeżeli zmarły był ich ojcem lub dziadkiem.
Prawo do zachowku przysługuje także pasierbowi oraz adoptowanemu dziecku. Prawo to przysługuje także wnukom zmarłego, jeżeli zmarły był ich ojcem lub dziadkiem.
Przepisy o zachowku mają na celu zabezpieczenie interesów osób, które są najbliższymi krewnymi osoby zmarłej. Prawo do zachowku ma na celu także zabezpieczenie interesów małżonka oraz dzieci zmarłego.
Prawo do zachowku można uzyskać w drodze dziedziczenia ustawowego lub testamentowego.
Prawo do zachowku przysługuje także małżonkowi oraz dzieciom zmarłego, jeżeli zmarły pozostawał w związku małżeńskim lub był ojcem dziecka, które nie ukończyło 18. roku życia. Prawo to przysługuje także wnukom zmarłego, jeżeli zmarły był ich ojcem lub dziadkiem.
Prawo do zachowku przysługuje także rodzicom lub dziadkom zmarłego, jeżeli zmarły pozostawał w związku małżeńskim lub był ojcem dziecka, które nie ukończyło 18. roku życia. Prawo to przysługuje także wnukom zmarłego, jeżeli zmarły był ich ojcem lub dziadkiem.
Prawo do zachowku przysługuje także pasierbowi oraz adoptowanemu dziecku. Prawo to przysługuje także wnukom zmarłego, jeżeli zmarły był ich ojcem lub dziadkiem.
Osoba, która chce uzyskać prawo do zachowku, musi złożyć odpowiedni wniosek w sądzie. Wniosek taki musi zawierać:
– datę i miejsce urodzenia osoby, która chce uzyskać prawo do zachowku;
– datę i miejsce śmierci osoby, która miała prawo do zachowku;
– wysokość majątku osoby, która miała prawo do zachowku.
Osoba, która chce uzyskać prawo do zachowku, musi także okazać sądowi dowody na to, że jest uprawniona do jego otrzymania.
Sąd, który rozpatruje wniosek o ustalenie prawa do zachowku, może wydać nast