Prawo do zachowku jest uregulowane w kodeksie cywilnym. Przepisy te określają, kto ma prawo do zachowku, jakie są jego wysokości oraz jakie postępowania należy podjąć, aby go uzyskać.
Wysokość zachowku jest uzależniona od stopnia pokrewieństwa z osobą, która go ustanowiła. W przypadku małżonków i dzieci wynosi on ½ albo 1/3 wartości całego spadku. W przypadku innych krewnych (np. rodziców, dziadków, wujków, ciotek) jest on ustalany indywidualnie.
Aby uzyskać zachowek, należy złożyć wniosek do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania osoby, która go ustanowiła. Wniosek taki musi zawierać informacje o stosunku pokrewieństwa między stronami, a także o wartości spadku. Sąd wezwie strony do złożenia dodatkowych dokumentów, a następnie rozpatrzy wniosek i wyda odpowiednie postanowienie.
W przypadku, gdy osoba ustanawiająca zachowek nie żyje lub gdy nie można jej ustalić, postępowanie o zachowek prowadzi się w ramach sprawy o dział spadku. W takim przypadku wniosek o zachowek składa się do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania osoby, która ustanowiła spadek. Sąd wezwie strony do złożenia dodatkowych dokumentów, a następnie rozpatrzy wniosek i wyda odpowiednie postanowienie.